در
کتاب عصر عدم قطعیت، که در سال 1977 منتشر شده است، نویسنده جان کنت
گالبرایت می نویسد: “همه رهبران بزرگ تاریخ یک ویژگی مشترک داشته اند:
تمایل به مقابله بدون چون و چرا با اضطراب اصلی مردم در زمان های مشخص. این
اصل ، و نه چیزهای دیگر ، جوهره رهبری است. ”
چهار دهه از تاریخ
انتشار این کتاب می گذرد و ما امروز با هیچ اطمینان دیگری روبرو نیستیم؛
سطح اضطراب زیاد است و اخبار جعلی بخشی از فرهنگ رسانه های جمعی و خوراک
روزانه ما شده است. با توجه به این نکته سوال اصلی این است که رهبران امنیت
و فناوری برای رفع ترس، محافظت و اطمینان بخشی به مردم چه کاری می توانند
انجام دهند؟ نقش مردم برای تغییر مسیر آینده تحولات تکنولوژیک در جهت منافع
جمعی چیست؟
همه گیر COVID-19 بزرگترین شتاب دهنده تحول دیجیتال است
که من تاکنون دیده ام. ما مجبور شده ایم در دنیایی زنده بمانیم که تنها
گزینه برای ادامه حیات توسعه فضای دیجیتال بود. راه حل های دیجیتال ما را
به یکدیگر متصل کرده است، ما را قادر به کار می کند فعالیت های خود را
ادامه دهیم و خیابان ها و خانواده های ما را ایمن نگه می دارد. حتی این فضا
به دانشمندان کمک می کند تا یک واکسن موثر برای مقابله با این بیماری در
یک بازه زمانی بی سابقه تولید کنند. اکنون وقتی به سمت بعدی جدید می نگریم،
در حال ورود به دوره ای جدید برای تفکر خلاق و مدل های نوآورانه کسب و
کار هستیم. با این حال ، اولین و مهمترین فکر جمعی ما در این زمینه باید بر
فناوری ها و مسئولیت های متقابل با این فناوری های جدید متمرکز باشد. این
فناوری های می تواند همزمان که پیشرفت در جوامع ما ایجاد می کند، از سوی
دیگر ما را به برده های شرکت های غول تکنولوژی نیز تبدیل کند!
کاهش اعتماد عمومی
اشتباه
نکنید، دنیای امروز اگر چه مملو از تکنولوژی های جدید شده است اما این به
معنای پیشرفت جامعه بشری نیست. مردم کل جهان عمیقا از چشم انداز آینده جهان
ناامید شده و اعتماد در میان جوامع ما در کمترین حد خود قرار گرفته است.
در سال 2020، تحقیقات مختلف نشان می دهد که کاهش قابل توجهی در اعتماد
عمومی به بخش فناوری ایجاد شده است. از هر پنج نفر در جهان امروز ما سه نفر
معتقدند که تغییرات تکنولوژیکی خیلی سریع اتفاق می افتد و در نتیجه چنین
سرعت تغییراتی میزانی از عدم اطمینان را نیز در میان مردم ترویج می کند.
بنابراین کاملا واضح است که اعتماد به فن آوری به میزان قابل توجهی در میان
مردم عام کاهش یافته است. بسیاری از این موارد مربوط به سوظن های ایجاد
شده توسط فضای مجازی و تکنولوژی های گسترش اخبار متناقض است که نه تنها در
مورد اندازه تغییرات تکنولوژیکی بلکه در مورد داده ها و حریم خصوصی نیز
صادق است.
استفاده مسئولانه از فناوری
استفاده
مسئولانه از فناوری اعتماد نسبت به فناوری های نوین را دوباره در زمانی
ایجاد می کند که زندگی ما با آن فناوری ها بتواند ارتباط ذاتی برقرار کند.
اولویت بندی به سازمان ها این فرصت را می دهد تا اعتماد مشتریان و
کارمندان را جلب کنند. این موضوعی بسیار فراتر از انطباق و انعطاف پذیری
سازمان ها نسب به پذیرش فناوری های جدید یا روابط عمومی است.
کارمندان
شرکت های با اعتماد بالا گزارش می دهند که آنها انرژی بیشتری در محل کار
خود دارند ، 50٪ بهره وری بیشتر و مشاغل بیشتری دارند. همچنین اعتماد دومین
عامل مهم خرید در برندها است.به هر حال ما در حال حاضر به دلیل عدم مدیریت
درست مسیر فناوری های ایجاد شده در 30 سال گذشته به حدی عدم اطمینان را در
جامعه ترویج کرده ایم که هیچ کس به دیگری نمی تواند اعتماد کامل داشته
باشد. این موضوع سطح اضطراب عمومی جامعه را افزایش می دهد و به دنبال آن
شاهد افزایش بیماری های مختلف در جامعه هم هستیم.
بیشتر بخوانید: هایک ویژن نصب دوربین مداربسته تی وی تی قیمت دوربین مداربسته
بنابراین
کاملا واضح است که دولت ها و شرکت های مختلف باید به شکلی موثر مدیریت
فناوری ها را به سمت بهبود سلامت جامعه سوق دهند و از سو استفاده شرکت ها
از این فضا جلوگیری سریع باید صورت بگیرد.
قانون گذاری و همچنین
نظارت بر نحوه استفاده از اطلاعات جمع آوری شده در شرکت های بزرگ یک موضوع
بسیار مهم است و در نتیجه اگر چنین خواست هایی که در میان مردم فراگیر شده
است را نتوانیم برآورده کنیم در آینده نزدیک شاهد افزایش نارضایتی ها در کل
جوامع دنیا خواهیم بود. این چشم انداز زیاد جذاب نیست و البته ممکن است از
دل چنین نارضایتی هایی هیولایی به نام جنگ جهانی سوم را نیز شاهد باشیم.
وجود
چنین چارچوب هایی در دسترس بسیار حیاتی است، زیرا فضای دیجیتال در زندگی
ما همه گیر شده است و طی سالهای آینده نیز شاهد افزایش این موج های پی در
پی تکنولوژی های دیجیتال خواهیم بود.
ما عادت کرده ایم از کنفرانس
ویدیویی برای برگزاری جلسات ، ANPR (تشخیص خودکار شماره پلاک) برای ردیابی
استفاده از وسایل نقلیه در شهرهایمان و نقض نقاط ضعف اقدامات ویروس کرونا ،
و شمارنده های اشغال برای کمک به فاصله اجتماعی استفاده کنیم. به ویژه رشد
نظارت تصویری و تجزیه و تحلیل ، نگرانی های مربوط به نقض حریم خصوصی و
امنیت داده های ویدیویی را برجسته می کند.
اولین راهکاربرای مقابله
با سواستفاده شرکت ها از تکنولوژی بر علیه عموم مردم، توصیه های اخلاقی به
رهبران و تولیدکنندگان و توسعه دهندگان این تکنولوژی هاست تا آنها را مجاب
کنیم در جهت ارتقای جامعه جهانی این فناوری ها را توسعه دهند نه آنکه از
این فناوری های برای منافع گروهی خاص سواستفاده کنند. اما آیا تنها به
تذکرات اخلاقی می توانیم اکتفا کنیم؟
همزمان با انقلاب تکنولوژی نیاز به یک انقلاب اجتماعی داریم
تجربیات
ما در مقابل غول های تکنولوژی دنیا مانند فیسبوک، آمازون و گوگل و … نشان
می دهند که این شرکت ها می توانند در امور سیاسی کشورها مداخله گری و تخریب
گسترده ای ایجاد کنند. دولت های قدرتمند نیز در جهت منافع خود از این شرکت
ها در جهت رسیدن به منافع اقتصادی خود در دیگر کشورها سواستفاده می کنند.
این موضوع در جریان انتخابات سال 2016 آمریکا به شدت برجسته شد و همه دنیا
شاهد یک رسوایی در سو استفاده از دیتاهای دیجیتال مردم آمریکا توسط شرکت
فیسبوک در جهت منافع سیاسی طیفی خاص بودند. از آن زمان تا امروز نزدیک به 4
سال می گذرد و گزارشات سواستفاده از تکنولوژی از سوی شرکت ها و دولت ها در
حال گسترش است.
بنابراین صرف تاکید کردن به امر اخلاقیات نمی تواند
مانعی در مقابل شرکت ها و رهبران تکنولوژی دنیا برای عدم سواستفاده از قدرت
آنها در دنیای دیجیتال شود. ما نیاز به یک نظارت جمعی و ایجاد پلتفرم های
جایگزین داریم که بجای آنکه در دستان اشخاص و دولت ها متمرکز شده باشد،
مدیریت آن توسط مردم کل دنیا انجام شود. تکنولوژی هایی مانند بلاک چین
اولین تلاش ها در این راستا است و انتظار می رود که در دهه سوم قرن 21 شاهد
گسترش چنین تکنولوژی هایی بیش از گذشته باشیم.
توسعه همکاری ها برای توزیع برابر فناوری های جدید
همچنین
در صنعت گسترده تر ، با دولت و به طور کلی جامعه ، همکاری بیشتری لازم
است. تا زمانی که همه شهروندان به ابزار انعکاس و بازخورد استفاده از
دیجیتال (و داده های آنها) مجهز نباشند ، قدرت به سمت خودکامگی بسیار نزدیک
خواهد شد. استفاده از فناوری توسط شرکت های چند ملیتی تعیین می شود که در
نتیجه بیشترین سود را خواهند برد. عدم تعادل جهانی بیشتر گسترش خواهد یافت و
این موضوع می تواند به تخریب کل تمدن بشری نیز منتهی شود.
ما باید
بیاموزیم که تکنولوژی را در جهت منافع کل جامعه جهانی به کار گیریم در غیر
این صورت بار دیگر شاهد شکست تمدن بشری به مانند تمدن های شکست خورده مانند
تمدن مصر، ماوراالنهر و یونان در هزاران سال قبل خواهیم بود.
پیام
من به همه رهبران امروز این است: همانطور که به دهه آینده نگاه می کنید و
تحول دیجیتال شما سرعت بیشتری پیدا می کند ، مطمئن شوید که هر تصمیم شما در
جهت منافع جمعی قرار گیرد. سعی کنید این مسیر را به تنهایی طی نکنید،
مشاغل ، دولت و دیگران باید با هم همکاری کنند تا از فناوری برابر در جامعه
استفاده شود تا به نفع همه باشد.
اما از آنجا که مطمئن هستم که
رهبران این شرکت ها در جهت منافع جمعی حرکت نخواهند کرد، پیام خود را به
مردم عادی باید ارائه کرد. آماده تحولات اجتماعی برای نظارت بیشتر بر
عملکرد شرکت ها و دولت های خود شوید در غیر این صورت به برده های آینده
سیستم های دیجیتال تبدیل خواهید شد!
